Brann melder at dei har passert 9000 selde billettar til kampen mot Haugesund i morgon. Etter at det berre møtte opp i underkant av 7000 mot Godset har det blitt hevda at myten om fotballgale Bergen må avlivast (bl.a. av Davy Wathne på Twitter). Men Bergen har aldri vore ein fotballgal by. Bergen har vore Brann-gal, opptatt av Brann som eit ikon for Bergen. Publikum kjem med andre ord når æra til Brann og byen verkeleg står på spel: Mot Rosenborg, i gullkamp og krisetider. Nedrykkshausten 2014 var Stadion fullsatt i fleire kampar, og i OBOS-ligaen hadde vi framleis eit av dei høgaste snitta i landet.

Det unike med Bergen er dessutan ikkje kor mange som går på Stadion, men kor interesserte dei som ikkje går på kamp er. Anekdotisk bevis: Eg veit ikkje om farmora mi nokon gong var på Brann stadion, men då ho fekk dårleg syn var ho klinkande klar på at ho måtte ha ein ny og større TV slik at ho kunne sjå Brann-spelarane skikkeleg. Ho visste alltid kven som burde spele neste kamp, og kven som burde pelle seg ut av Idrettsveien for godt.

Kor mange det er på tribunen har forresten lite å seie for stemninga. I Malmø i vinter var vi ca. 100 av dei mest trufaste, og stemninga var fantastisk. I Kristiansund på mandag var vi 200, dei fleste lokale brannfans, og stemninga var laber (også då Brann spelte bra dei første 20 minutta).

Ser vi historisk på det, stemmer det heller ikkje at alt var bedre før, med mindre før er mellom 2003 og 2009:

http://historie.brann.no/tilskuertall/